در دو سال اخیر افراد زیادی وارد بازار مالی ارزهای دیجیتال یا به عبارت دیگر رمزارزها شدند. دلیل این مسئله شاید آن است که ارزش ریال به شدت متزلزل شده و افراد مایل به نگهداری پولهای خود به صورت ریالی نیستند. از طرف دیگر، بازارهای موازی از جمله بورس نتوانست به خوبی سرمایه مردم را جذب کند و به همین دلیل سیل نقدینگی وارد بازار کریپتوها شد. این مقاله به ارز دیجیتال تتر (Theter) پرداخته شده است.
تاریخچه رمز ارزها
فناوری رمزنگاری نخستین بار در جنگ جهانی دوم به منظور انتقال پیام بین سربازان و فرماندهان استفاده شدو به تدریج جای خود را در زمینههای دیگر نیز پیدا کرد. دیوید چام نخستین دانشمندی بود که به مفهوم رمزارز اشاره کرد. رمزارز که یکی از انواع ارزهای مجازی است و با استفاده از فناوری رمزنگاری وارد دنیای اقتصاد شده، به صورت غیرمتمرکز اداره میشود. به عبارت دیگر، ارزهای حقیقی به صورت متمرکز و توسط بانک مرکزی مدیریت میشوند اما رمزارزها شرایط متفاوتی دارند و روش مدیریت آنها در مقابل روش بانکهای مرکزی قرار میگیرد.
نخستین بار در سال 1991 فناوری بلاکچین معرفی شد و پس از آن در سال 2009 رمزارزی به نام بیتکوین بر اساس این فناوری وارد بازار شد. رمزارز بیت کوین توسط فرد یا گروه ناشناسی با نام مستعار ساتوشی ناکاماتو ایجاد شد که تا کنون هویت او مشخص نشده است.
گفته میشود هدف اصلی ساتوشی ناکاماتو از بوجود آوردن این رمزارز جلوگیری از خلق بیامان پول توسط دولتها پس از بحران اقتصادی در جهان بوده است. همچنین از دیگر اهداف این فرد یا گروه ناشناس ایجاد اعتماد بر اساس رمزنگاری است که البته این خوشبینانهترین حالتی است که میتوان در نظر گرفت.
ارز دیجیتال تتر (Theter)
بیتکوین اولین و مشهورترین رمزارزی است که وارد بازار کریپتو شد. پس از آن انواع رمزارزها با ویژگیهای مختلف وارد بازار ارز دیجیتال شدند. برای مثال در سال 2013 اتریوم به دست ویتالیک بوترین ساخته شد و نکتهی جالب توجه آن است که این رمزارز جدید از لحاظ فناوری از بیتکوین بسیار پیشرفتهتر بود. در واقع با ورود این رمزارز، مفاهیمی همچون قراردادهای هوشمند (Smart contracts) و سازمانهای خود انتظام (DAO) وارد دنیای اقتصاد شدند.
تتر نیز در ابتدای سال 2014 با نام real-coin ساخته و وارد بازار شد. اما کمی بعد در اواخر سال 2014، توسط شرکت iFinex، مالک تشکیلات Tether و صاحب صرافی ارز دیجیتال بیت فینکس دوباره نامگذاری شد. نام این رمزارز به تتر تغییر پیدا کرد و به مالکیت صرافی فینیکس درآمد.
استیبل کوین StableCoin و آلت کوین AltCoin
در دنیای کریپتو ارزهای دیجیتال به روشهای مختلفی دستهبندی میشوند و انواع دستهبندی برای آنها وجود دارد. از آنجا که در این مقاله به ارز دیجیتال تتر (Theter) پرداخته شده است، دستهبندی استیبل کوین و آلت کوین معرفی میشود.
استیبل کوین StableCoin
همانطور که از نامش پیداست استیبل کوین به ارزهای دیجیتالی گفته میشود که ارزش ثابتی دارند و تحت تاثیر نوسانات بازار قرار نمیگیرند. این نوع ارزها دارای پشتوانه هستند. این پشتوانه میتواند طلا، ارزهای حقیقی یا هر دارایی مالی که بتوان بر آن قیمت گذاشت، باشد.
تتر یک استیبل کوین است که هم به صورت دلاری (USDT) و هم به صورت یورویی (EURT) وجود دارد. به این معنی که هر یک تتر همواره تقریبا برابر با یک یورو یا یک دلار است و ارزش آن با توجه به ارزش دلار و یورو تغییر میکند. البته میتوان گفت در اکثریت معاملات تجاری، تتر دلاری استفاده میشود.
رمزارز تتر، بلاکچین اختصاصی ندارد و تراکنشهای آن روی سایر بلاکچینها انجام و ثبت میشود. قابل ذکر است که همهی تترهایی که روی این بلاکچینها عرضه میشوند با پشتیبانی ارزهای فیات یا همان ارزهای دولتی، وارد بازار کریپتو شدهاند.
آلت کوین AltCoin
همانطور که پیشتر گفتیم بیتکوین اولین ارز دیجیتالی بود که به وجود آمد و سرآغازی برای تشکیل بازار کریپتوکارنسیها بود. پس از آن هر ارز دیجیتالی که وارد بازار کریپتو شد، آلت AltCoin کوین نامیده شد. چرا این نام به سایر ارزهای دیجیتال تعلق گرفت؟
زیرا واژهی Alt ابتدای کلمه Alternative به معنای جایگزین است. در واقع تمام ارزهای دیجیتال به جز بیتکوین، آلت کوین نامیده میشوند. اتر مشهورترین و بهترین مثال برای آلت کوینها و به نوعی جایگزینی برای بیتکوین است که در سال 2013 به بازار کریپتو معرفی شد.
شاید در ابتدا تصور جایگزین برای بیت کوین و رقابت با آن غیرممکن به نظر برسد اما در اوایل سال 2020 بررسیها نشان دادند که 34 درصد سهم از بازار رمزارزها متعلق به آلتکوینها بوده و این مقدار در حال افزایش است.
تفاوتهای اتر و تتر
اتریوم و تتر دو رمزارزی هستند که در حال حاضر کاربرد زیادی دارند و به رقبای جدی برای بیتکوین تبدیل شدهاند. اولین و اصلیترین تفاوت بین اتر و تتر در ریسک و نوسان بازار پدیدار میشود. همانطور که گفتیم ارزش تتر با ارزهای فیات پشتیبانی میشود و در حقیقت تحت تاثیر نوسانات بازار کریپتو قرار نمیگیرد و همواره ارزش ثابتی برابر با 1 واحد دلار یا یورو دارد اما ارزش اتریوم توسط بازار تعیین میشود و این امر موجب ریسک بالاتر سرمایهگذاری در این رمزارز میشود. به عبارت بهتر خرید تتر به منزلهی یک درگاه برای ورود به بازار کریپتو است و سرمایهگذاری در ارز دیجیتال حساب نمیشود.
تفاوت بعدی این دو ارز دیجیتال در استخراج آنهاست. ارز دیجیتال تتر (Theter) قابل استخراج نیست و تنها توسط شرکت پشتیبان به بازار عرضه میشود و میتوان آن را با دلار یا سایر رمزارزها خریداری کرد، این درحالی است که امکان استخراج اتریوم وجود دارد.
آخرین تفاوت اتریوم و تتر در قراردادهای هوشمند است. اتریوم در واقع فراتر از یک ارز دیجیتال است. اتریوم پلتفرمی است که بر روی بلاکچین به وجود آمده و در شبکه باز خود به افراد، این امکان را میدهد که برنامههای غیرمتمرکز خود را توسعه دهند. پیش از ورود اتریوم به بازار، توسعهدهندگان رمزارزها باید یک بلاکچین جداگانه کدنویسی میکردند ولی امروزه امکان استفاده از بلاکچین اتریوم به عنوان یک بلاکچین آماده وجود دارد.
مهمترین و متمایزکنندهترین قابلیت اتریوم، قابلیت ساخت قراردادهای هوشمند است. قرارداد هوشمند در واقع کد کامپیوتری است که با قوانین از پیش تعیین شده بر روی بلاکچین اجرا میشود.
سخن پایانی
بازار ارزهای دیجیتال را میتوان رقیب جدی برای سایر بازارهای مالی در جذب سرمایه دانست. اما نکتهای که نباید فراموش شود این است که این بازار نیز مانند سایر بازارها به تخصص و زمان کافی برای تحلیل و رصد اخبار نیاز دارد.
سامانه مدیریت ثروت مانو، شرایطی را فراهم کرده است که افراد بتوانند بدون نیاز به صرف زمان و با هر سطح دانش اقتصادی، بتوانند به صورت غیرمستقیم و متناسب با درجه ریسکپذیری خود، گزینههای مناسب سرمایهگذاری در بازارهای مولد را انتخاب کنند.
دیدگاهها
هیچ نظری برای این مطلب نوشته نشده، شما اولین نفر باشید.